на (предл.) - духовник (имн.)

Вака му велеше Силјан на дуовникот и му се молеше дури со плач на очите за да го земе на Божи гроб.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Му се товари анџијата на дуовникот и го моли да го земе Силјана на аџилак, да отаде назад како знае нека си прави.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Тоа беа одличја на духовник, на високовештеник и на пастир.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Никако не му даваше рака на дуовникот за да го носи Силјана со себе на Божи гроб, чунки сакаше да арчи пари за него повеќе отколку што му чинеше ругата.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)