на (предл.) - злоба (имн.)

„Нема поголема неправда од таа: заслужено да очекуваш сочувство а да наидеш на рамнодушност па дури и на злоба.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Така беше и сега: полека, а тоа само јас го гледав, се претвораше во несреќно орудие на злобата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Вселенските империи, сагите за борбата за власт меѓу цивилизациите и гламурозните вселенски бродови беа заменети со прецизно синтетизиран универзум на злоба и насилство, кадешто секојдневието се состои од wirehead киборзи (полулуѓе, полумашини, зависници од електрошокови), електронски пирати, бескрупулозни pusher-и (продавачи на дрога), полиморфни перверзни ликови и други карактери што живеат на рабовите на hi-tech (високо технолошко развиеното) општество.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
И мислев дека ослободен сум, но не куртулив; заповед добив од Писмородецот, утре, кога библиотеката во семинаријата ќе биде отклучена, да влезам, и, кога Граматикот ќе излезе надвор, со црно мастило, мастило на злобата негова, да ги потурам ливчињата претсмртни на отец Мида.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)