на (предл.) - империја (имн.)

Татко ми поттикнат од потрагата по одговорот на прашањето што го бараше Чанга – зошто ги убиваат козите, беше готов да напише ново поглавје за својата замислена книга за Историјата на Балканот низ падовите на империите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Калето останало мегдан за размин на империи, запрено како светилник во океанот на времето.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
- Конзуле, конзуле, заробени се војските на империјата, фрлени нејзините знамиња...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
- Оставете ги војските мене од љубов ми полуде крвта на брегот на ова подивено море на македонската земја...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Кога конечно се врати, тој реши да ја пишува својата Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но и кога земените од војска не се вратија, стигна абер дека останале да лежат таму на бојните полиња за слава на империјата и неговото височество султанот, Руса пак продолжи да го чека Јована.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во текот на целиот живот беше обземен од идејата да ја напише книгата, или да ни го остави во наследство ракописот за Историјата на Балканот низ падовите на империите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Сѐ што Татко насетуваше во своите свети книги опкружен со марксистичките и со своите потраги во судбината на својот народ по падот на империите, посебно последните три (Римската, Византиската и Отоманската), и сега во загработ на сталинистичко-комунистичката империја, сѐ што можеше да предвиди, јас како да го откривав во музеите, во театарските претстави, во страдањето на вековно спротивставуваниот менталитет.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во судирите и падовите на империите најасно го согледуваше трагизмот на балканските народи.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Уште во овој чудесен град на Босфорот, во неговата развиорена младешка свест зачна идејата на животот да трага по семејната историја и како Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Стопанскиот живот во Македонија бил потчинет на сите закономерности што владееле и во другите делови на Империјата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Соочен во моите дипломатски години со палестинското прашање, во еден значен период од неговото постоење, кога се одвиваа крвавите чекори на судирот, кога се најдов во Тунис, непосредно по бомбардирањето на позициите на Арафат, потпирајќи се врз инструкциите кои ги добивав од Централата во Белград, како застапник на земјата при ПЛО, подоцна и како амбасадор во државата Палестина, по прогласот на Арафат во 1988 година, напишан од Махмуд Дарвиш, размислувајќи и чувствувајќи ја драмата во Картагина, јас често барав одговори во татковата незавршена Историја на Балканот низ падовите на империите, во која имаше едно незавршено поглавје - за историјата-лавиринт...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сите книги како да беа останати со недооткриени значења во функција на неговиот незавршен ракопис за Историјата на Балканот низ падовите на империите, најголемиот предизвик да трагам по неговото време и неостварените илузии.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Палестинците на чело со Јасер Арафат ќе се најдат во вистински дипломатски лавиринт, во кој политиката чекор по чекор во решавањето на судирот, кој претставува една од отворените рани на планетата Земја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но предоцна да спаси некого или нешто, макар што на Балканот продолжуваше големата неизвесност, во Југославија посебно. И во илјадниците телеграми кои ги пишував од мојата речиси десетгодишна дипломатска мисија јас не престанав да трагам по наследената таткова тишина, во која се кријат кодовите на неговите незавршени потраги по балканската вистина, барана низ урнатините на империите, од чии падови се извишуваше надежта на преживувањето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Незавршената таткова книга за Историјата на Балканот низ падовите на империите стана силен поттик не само да ги надополнам нејзините незавршени страници, туку да трагам по нејзините отворени, нерешени прашања, посебно во однос на власта, владеењето, конверзиите поврзани со инквизицијата и другите историски процеси, погромите, језуитизмот, реформите и нивното отсуство, како основни извори на бројните судири во светот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Успевајќи да најдам излез од пеколот, јас можев да се доближам до вистината зошто татковата Историја на Балканот низ падовите на империите остана незавршена и отворена.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Според неговата длабока, интуитивна логика, со која најчесто се спротивставуваше речиси на наследената инерција на фаталноста, настојуваше да открие некаква трајната закономерност, крај силните барабани на дијалектичката патетика на новите времиња, дека токму при падовите на империите, се отвора пандорината кутија на со векови потиснувани страсти, на идеалите на поданиците на Империите, на многубројните народи кои биле потчинети на една власт на чие чело бил императорот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се обидував во отсутниот дијалог со Татко над ракописот на неговата Историја на Балканот низ падовите на империите, да сведочам за потрагата која ќе ја наполнеше неговата тишина, празнините во ракописот. Потрага која не престанува.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На насловот на предната картонска фасцикла, која беше доста дебела и подврзана со другата страна со јаженце, со големи букви беше напишано, со познатиот татков ракопис: Историјата на Балканот низ падовите на империите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Кај луѓето во егзил брзо во свеста проработува системот на асоцијации, заедно со обземеност од интуиции.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но тој, најмногу внесен во историјата на Балканот низ падовите на империите, веруваше дека, сепак, и во најтемните периоди можат да се појават зраци на надеж.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој беше свесен дека изборот на (безопасните) балкански ориентализми што го правеше со Климент Камилски, ќе можеше, покрај другото, да послужи за показ на балканските ориенталисти и балканолози да трагаат по тоталитетот на балканскиот историски процес што нему тешко му успеваше во неговата незавршена Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На Балканот имаше најмногу инвазии, сукцесивни промени на империи, востанија, постојано подвижни граници, промени на Бога, мобилни идентитети.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој помисли на ќерпичот во својата Историја на Балканот низ падовите на империите да му посвети посебно место.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Така било и со јаничарите, учествувале во сите победи на Империјата, но ниту една битка не можела да се смета како победа на јаничарите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со менување на кодот на верата и јазикот, односно со промената на душата, а идните борци во служба на Империјата, јаничаризмот ќе одигра посебна улога во балканското проклетство.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Уште во текот на големата моќ на Империјата, па сѐ до нејзиниот конечен пад, јаничарите или ќе се побунеа, па ќе ѝ го дадеа најсилниот отпор на Империјата, или ќе продолжеа во нејзините редови како везири и војсководци, како филозофи и писатели, како хроничари и историчари, кои колку што ѝ служеа на Империјата толку отворено или таинствено му служеа на својот народ.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
VI И конечно во еден период Татко согледа дека треба да го напушти својот проект да ја пишува Историјата на Балканот низ падовите на империите, зашто речиси се изгуби во поглавјето за лавиринтот на балканското јаничарство.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во гастрономските листи на цариградските султани се наоѓале имињата на најдобрите јадења од четирите страни на империјата, се мешале зборови и вкусови на јадењата на Ерменци, Грци, Черкези, Евреи...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И така, Татко не можеше да најде пореална и поголема историска сцена од Скопје, за да го следи подемот и падот на империите за својата замислена Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
По откривањето на битолските кадиски сиџили (од ХV-ХIХ век), тој се најде пред вистинска ракописна Атлантида на исчезнатото османско време на еден од значајните делови на Балканот, со што патот на судбината беше одреден.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Додека Татко слушаше како Камилски зборуваше за језуитите, се префрли во мислите на своите постојани потраги по јаничарството како значаен прилог во својата никогаш завршена книга за Историјата на Балканот низ падовите на империите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но нивната крајна цел беше со нивните можеби единствени библиотеки во кои се дополнуваа Балканот и Европа, со книги замислени како енциклопедиско надополнување на историското и културно минато, да го спасат Балканот од внесување погрешни идеи, често накалемувани во иднината и народите по завојувачките војни и долговечната превласт на империите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Било некако време за икиндија, молитва во предвечерните часови, и се спуштале над нив, сами и изгубени на плитка вододерина, мраќава и есенски дожд, и веќе се стемнило, а Турчинот, во тишината со сосема ретки истрели, го заборавил својот алах: стиска нож и лази кон слепиот проклетник, ќе го коле, ќе ја одмаздува верата и честа на Империјата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
16. А ќе ми дојде на сон пропаѓањето на империите А тамбара-тумбара ќе почне да ми се прави во главата И да ми се парчосува сонот уште недосонуван Си мислев отпрвин дека тоа е заради историјата И дека толку многу историја не собира ниту во еден сон Особено не собира толку многу пропаѓања и распаѓања Вклучувајќи го и распаѓањето на Советскиот сојуз и Југославија Ама не било тоа бидејќи се покажа дека распаднатите состојки Полесно се ределе во еден сон и не предизвикуваат многу џимкања Работата била во тоа што на крајот на сонот за пропаѓањето на империите Неминовно се доаѓа до најновата американска империја А штом има империја нели има и пропаѓање на империјата И на малкумина им стиска да го видат и на сон пропаѓањето на Америка Поарно варди си го сонот од каква и да е помисла за пропаѓањето на Америка Додека да пропадне Америка сите ќе се претвориме во ништо И ќе им палиме свеќи на гробовите на Волт Витмен и Ален Гинзберг На времето пееја Америка и Енглеска биќе земља пролетерска Па ни пролетерска ни ѓаволи ни врагови стана Америка Зошто тогаш морало да пропадне Америка Божем во тековите не историјата нема исклучоци Што ги потврдуваат правилата И божем во секој сон за пропаѓањето на империите Мора да има и претсказание за пропаѓањето на Америка Од каде до каде такви сонови и претсказанија Се прашал ли некој кој ќе биде тогаш светски полицаец И се допрашал ли кој ќе испраќа војски во Ирак и Авганистан За да извезуваат слобода и демократија За да извесуваат и рестлови од новиот светски поредок А задолжително и локални парчиња од кои се прави приказната
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Најмачно им беше при создавањето и при падот на империите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Учеството на Мајка во балканската историја беше директно, посебно низ историјата на нејзините страдања во спасувањето на децата, на семејството, во времето на војните и на преселбите, додека Татко речиси целиот живот ја пишуваше својата незавршена Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Не изостануваше ни Мајкината поговорка. Мајка, за прв пат, покажуваше пожив интерес за историјата на својот народ, за Татковите историски книги, за неговата незавршена Историја на Балканот низ падови­те на империите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко сакаше да дојде до некаков позадлабочен, философски одговор на оваа дилема, особено кога беше во прашање неговата родна земја Албанија и неговата илузија дека ќе ја разбере логиката на возвишувањето и на падовите на империите на Балканот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тој не можеше никогаш да го замисли вистинското завршување на оваа голема книга без Мајкините директни записи од животот, од спасувањето на семејство, од неговото провлекување низ урнатините на империите за кои Татко пишуваше големи поглавја, за нивната величина, но и за нивните падови.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Поради својата географска положба, Албанија, ма­кар најчесто изолирана, ќе остане на крстопатот на империите и цивилизациите, пишуваше Татко во прологот на својата Историја.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
За Татко, на Балканот, времињата тешко се менуваа однатре, во менталитетите на луѓето, а промените беа предизвикувани најчесто однадвор, од влијанијата на другите, на империите, на завојувачите, од непредвидливите удари на историјата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во еден период, Татко силно се задлабочи во прашањата кои му се наложуваа од постоењето на границите, посебно од тие што ги мина и што требаше да ги мине, при пишувањето на својата никогаш завршена Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тоа беше најболното прашање во неговите историски потраги во пишувањето на Историјата на Балканот низ падовите на империите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Да, прекинот на патот на јагулите, слушајќи го Игора Лозински, во татковата свест ги добиваше димензиите на пораз на империја!
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Може слободно да се рече дека сѐ што овде историјата, во своите чести брутални бранови, заматуваше во водите и душите на луѓето, во победите и падовите на империите, во налетот и манипулациите на идеологиите и неизвесноста на конверзиите, Езерото со својата магично обновлива чистота разбиструваше, ја осветлуваше надежта и во најмрачните времиња...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Крај на империите Сведоци сме на крајот на империите, но не само на крајот на советската туку и на американската империја, а без сомневање исчезнува и последниот остаток од француското колонијално царство, а со него и структурите создадени во Африка.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во моментот на исчезнување на империите, останува само простиот избор: или националните идентитети ќе се зачува под услов на признавање на Другиот, или границите одново ќе се нацртаат на тој начин што Другиот ќе биде одбиен или исклучен, или пак луѓето ќе им се вратат на етничките дефиниции што важеле пред настанувањето на империите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
А и градов не е негде прикрај на империјата, тој си е токму во центарот и чуван си е сам од себе, од големите пространства и далечините што го делат од опасните боишта и несигурните, секогаш променливи погранични земји.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)