на (предл.) - костур (имн.)

Убаво е да се вдишува воздухот и добро е да се чувствува сонцето со кожата, како со својата топлина продира сѐ подлабоко, и добро е да се чувствува градбата на костурот, прекрасната конструкција скриена длабоко во топлото месо, и добро е да се чујат гласови многу почисти и многу побрзи од оние во каменените длабини на бунарот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Нешто наведнато, сиво по боја и слично на костур му доаѓаше во пресрет.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Градниот кош беше тесен како на костур: нозете му беа толку тенки што колениците изгледаа пошироки од бутните коски.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А тоа беше потешко од бедата што од мене полека почна да прави скулптура на костур.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)