на (предл.) - крчма (имн.)

Влезе. Полека ја затвори вратата на крчмата и се присобра во еден агол.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И Арсо скршнува во другиот сокак. Тој сокак не оди на крчма туку на друго место. Таму живее учителот. Со него останува повеќе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)