на (предл.) - лав (имн.)

Но остана место само за капка ракија во душата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Внимателно го крена ’рѓосаното железо, изгравирана глава на лав, што висеше на она крило од портата кое не се отвораше при секојдневната употреба и околу кое беше напластен од страните мов, а од долната ивица, напролет никнеа тревки.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во заднина, Арапин со дигнато копје и грчевит, можеби заден скок на лавот – драперија на ѕидот, разурнат во земјотресот, во мојата детска соба.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ќе живее низ другите, низ нивната жед, опседнатост и занес или низ нивните страдања...во неговите златни орелски канџи и белокоста на лавот здружена со ѓаволот и светецот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Му рекла лисицата на лавот, што? Дека сите траги водат кон него, а ниедна од него.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
На лавот му ги скршија забите на Голи Оток.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)