на (предл.) - лизгање (имн.)

Утредента изутрина добивам писменце: „Ако одите денес на лизгање, поминете да ме земете. Н.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Набргу Надењка привикнува на таа фраза, како на вино или на морфиум.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Санката почнува да се лизга сѐ потивко и потивко, фучењето на ветрот и на лизгањето не се веќе толку страшни, здивот веќе не застанува во градите и ние најпосле сме долу.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Малку подоцна таа доаѓа на себеси и веќе со прашање ми се загледува во очите: јас ли ги кажав овие четири збора, или пак само така ѝ се сторило од виорот на ветрот сред шума?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)