на (предл.) - несреќник (имн.)

Во деветнаесеттиот век религијата и затворските институции конечно ѝ ги препуштија лудите на психијатријата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Повеќе од десетина носеа карти, буклии и стомни.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ако некој простак однадвор сакал да ги види и да ужива во нивната мака, чуварите му го дозволувале тоа задоволство за малку пари, а понекогаш дури и замавнувале со камшик по телата на несреќниците, како во некаква циркуска претстава.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Допушти му на несреќникот да ги рашетува нив По лудите стрмнини зарастени в троскот.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Мирисало на кланици; и навистина најпрвин по скомињава и горчлива реа се почувствувало, потоа можело и да се види дека остра дурија му ја копа утробата на несреќникот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сврталиште на смртта и гробница на несреќници, - секавично му мина мислата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Крвавата маска на убиениот убиец не била видена ни во ноќна треска.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пиштењето на несреќникот мина во бескрајно офкање.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)