на (предл.) - овца (имн.)

Кај животинскиот свет, судбината, исто така, има различен аршин. Судбината на магарињата е иста, но не е со онаа на овците.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Судбината на овците и не е така лоша, особено ако се знае дека таа им помага само на силните и дека на умните не им го попречува патот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Така им било пишано на овците - да станат умни и смели односно да живеат во централните паркови во градот. Овците од Торино!
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Наликуваше на лице на овца а и во гласот, исто така имаше некаков овчешки квалитет.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Гласот на Голдштајн се претвори во вистинско блеење на овца, и за миг и лицето се промени во лице на овца.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но македонецот е задоволен со кадифениот звук на кавалот, со блеењето на овците, со полноќното пеење на славејчињата, со домаќинскиот мирис на кромидот и сушените пиперки... Зошто да не... okno.mk | Margina #26-28 [1995] 40
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
ЗИМНИЦА- камена зграда покриена со слама која се гради специјално за презимување на овците.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Од долниот дел на плевната, кошарата, сѐ поупорно се слушаше блеењето на овците и мукањето на говедата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во еден агол распосла слама, го положи јагнето, а на овцата ѝ стави во дрвена копанка да јаде.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Пред да тргне кон плевната, каде што се слушаше блеењето на овците и мукањето на кравите, уште еднаш влезе во колибата, ги спотна гламњите во огништето и стави една цепеница врз нив.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Бојан реши да ѝ ја подметне на овцата малата Снежанка.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Еве ми уште една беља! - си рече, застанат така покрај студениот труп на овцата. Не беше начисто што треба да прави.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Беше и преморен, но знаеше дека сега не смее да стои, не смее да се одмора, па тргна по патчето што новиот снег веднаш го постилаше со бел лизгав чаршаф, им ја отвори вратата на овците и ги пушти да пијат вода.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Брзо, брзо, брзо, терај, терај, трчај, трчај брзо, не застанувај - се слушаа гласови кои беа надвикувани од луѓето од кои едни во трчаницата паѓаа, други ги прескокнуваа, ги газеа, се довикуваа и се бараа, се слушаше плач и врисок на мали деца и крикови на жени, рикање на говедата и блеење на овците.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ги краде џемперите од продавниците каде нема попуст и волната им ја враќа на овците.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)