на (предл.) - партија (имн.)

Тој и Чанга, и свесно и несвесно, го креваа големиот ѕид околу тврдината со кози за да ги спасат козите и луѓето од претстојните организирани удари на партијата и на власта.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Па заклучуваа оти е голем партиски фанатик, готов да го види умирањето на своите деца, само да не скршне од линијата на партијата во врска со прашањето на козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во моментот на планирањето на иднината, во кабинетите на Партијата, козите слегуваат во главниот град: оваа бела пацифистичка инвазија ги вознемирува и шармира духовите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
А татко ми, на крајот, доследен кон своите принципи, не сакаше брат ми да го спречи да стапи во партијата, но потајум во себе страхуваше синот да не се внесе премногу во ветувањата на партијата, по него да тргнат и другите браќа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
За празниците, на секретарот на партијата и на градоначалникот, Чанга им испрати и по каче висококвалитетно козјо сирење.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
На секретарот на Партијата, кој бара начини да се ослободи од оваа бела наезда, Чанга, портпаролот на козарите, му прогрмува: Ние нема да зачекориме ниту стапка во социјализмот без нашите кози!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тогаш мораа да минат покрај зградата на градскиот комитет на партијата, токму под прозорецот на секретарот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Таму надлежните не реагираа, не сакале да го будат Водачот за оваа локална мешаница, впрочем тој и не се занимаваше со козјиот проблем, којшто повеќе спаѓаше во доменот на главниот идеолог на партијата и стратег на системот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но директивите на партијата и натаму беа категорични: работничката класа мора да се создаде, откако наполно ќе се дотолчи класниот непријател!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга очекуваше мегдан, на бината на плоштадот, со претставниците на власта и на партијата од градот, како што беше и дента кога дојде во градот со козите и со козарите кога запреа во центарот на градот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Го бараа главните идеолози на партијата и изградбата на социјалистичкото општество кои ја предизвикаа козјата трагедија.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тој атеист, а вака се изразува, којзнае на што цели, или така е адет, кога се зборува со постари луѓе, или без присуство на претставникот на партијата се чувствуваше послободен.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во градскиот комитет започнаа да пристигнуваат поплаки од основните организации на партијата за недоличното однесување на козите на разни јавни места во градот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И така сите молчеа во главниот град на јужната република, фатени во пајажината на „козјата мафија”, иако велеа, повеќе за себе, правоверните идеолози на партијата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Беше повеќе од јасно: козарите не станаа работничка класа. Големите идеали на партијата и градителите на социјализмот беа изневерени.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
По тие два дена, одново се сретнавме. Сега тука, во неговата канцеларија, беше дојден и вториот човек на партијата на власт. Седевме тројцата и пиевме кафе.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Во вакафските простории, покрај членовите на стручната комисија и претставниците на Партијата, на општината и на архивот, со Татко влегоа и градскиот исламски верски поглавар, со уште двајца други верници.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Покрај стручната комисија, имаше и една друга, во сенка, составена од претставници на власта, на Партијата и на градскиот архив, како и од некои други лица кои не му беа претставени на Татко.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Продолжува претставата. Сѐ повеќе се чувствувам гле­дач – заложник на повеќекратна претстава, со заплет и епилог кои зависеа од цврсто утврдената шема на прет­ставата, утврдена од специјалните сектори на Партијата, а проверувана и довршена во полициските служби.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Зборуваше потоа, како навиен, за незаобилколната улога на Партијата во ликвидацијата на домашните и странските непријатели, за нивната спрега.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Рече дека таа идеја ја дала Луција, како култ- координатор на целото училиште и на Партијата, и дека наградите (три: една прва, една втора и една трета, во парична вредност која не беше за потценување), ќе бидат доделени на денот на врачувањето на дипломите, на самиот крај од нашето четиригодишно школување.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И ден-денес не сум сигурен дали Луција имаше право; она во што сум сигурен е дека, под други околности (доколку таа не беше член на Партијата, на пример), јас полесно ќе се согласев со тезите за здрава и нова народна уметност.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Јас знаев дека полека но сигурно почнува да ми се допаѓа; бев убедена дека ќе паднам во неговата мрежа, и бев, се разбира исплашена: тоа можеше сосема да ми ги искомпликува работите во животот, оти јас целосно ѝ се бев предала и ветила на Партијата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Со тоа, со еуфоричната, транс-димензија се објаснуваше и популарноста на партијата на Луција кај најшироките народни маси; ним им требаше тоа, како обред кој го потврдува животот и култот на изобилието и плодноста.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Не ме видоа; од еден пријател, во берберницата во која се бричев, дознав дека имаат и дете, и дека Земанек станал генерален секретар на Партијата, но дека таа партија ги изгубила изборите, и дека политичката моќ им опаднала; сепак, велеше пријателот, Земанек живее одлично како секретар на Партијата, а има и љубовница: некоја млада девојка која многу личела на Луција, кога била млада.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И тој ѝ соопштил: дека има укор пред исклучување од Партијата и дека има три месеци време да покаже дали ѝ е лојална на Партијата или не.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Откако излегов од циркусот, сфатив дека светот на Луција, на Партијата, на училиштето, на семејството, на нацијата, на државата е обичен провинциски неуреден двор; светот без циркусот изгледаше беден, смешен, нецелосен; произведуваше дробни грижи со кои ги плашеше бедните мушички заробени во неговата мрежа; тие мушички мислеа дека светот достига до оградите на тој мал двор, а не гледаа дека зад него има уште, и уште, и уште; во циркусот, по само неколку волшебни часови престој, сфатив дека светот е огромен.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Многу им верувавме. Ѝ верувавме и на партијата, а најмногу на водачот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Итромани, им ги продаваа и нам ни велеа дека по налог на партијата ги праќаа на фронт за да имаат нашите што да јадат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Зборот на партискиот секретар, на политичкиот комесар беа зборови на партијата. Беа свети. Се примаа и се прифаќаа без поговор.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И пред тоа, речиси цела година, таму во рововите и во земјанките, и пред одење и враќање од борба, политичките секретари во името на партијата, најлошо ни зборуваа за Тито.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тие зборуваа во име на партијата, а ние безусловно ѝ верувавме на партијата.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Една репрезентативна влада вклучува професионални политичари со полно работно време и припадници на партии.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Мрачните резултати се предвидливи. Како што растеше употребата на кибернетичката комуникација, политичката моќ се сведуваше на оние што ги контролираа воздушните бранови.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Затоа, кај нас, најуспешни театарски претстави се оние кои за време на премиерната изведба се поткрепени со присуството на претставници на политичката, односно претставници од врхушката на партијата на власт.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Адаптирано: Еден од директорите на театрите кај нас, му испраќа билети на првиот човек на партијата која го назначила за директор: „Ви ги испраќам сите билети за премиерата. Ако не дојдете, нема да има премиера“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Секоја среда и петок, кога им се совпаѓаа часовите, се среќаваа на партија озборување.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Новите јаничарски ешалони беа жртвувани во името на расата, во името на нацијата, во името на идеологијата, во името на партијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа беше еден полничок и активен човек, но поразително глупав, една маса од имбецилно воодушевување - еден од оние сосем несомничави, посветени аргати од кои, повеќе дури и од Полицијата на мислата, зависеше стабилноста на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Веруваше, на пример, зашто така ги учеле во училиштето, дека авионите се изум на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Помошната причина е таа дека членот на Партијата, исто како и пролетерот, ги поднесува сегашните услови делумно затоа што нема мерила за правење споредби.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во рок од триесетина секунди, помисли тој, О'Брајан ќе ѝ се врати на својата прекината, важна работа во полза на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во принцип, членот на Партијата немаше слободно време и никогаш не беше сам, освен в кревет.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не е во прашање само тоа што говорите, статистиките и документите од секој вид треба постојано да се ажурираат, за да се покаже дека предвидувањата на Партијата во сите случаи биле точни.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Партијата постои. Големиот Брат е отелотворение на Партијата.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во почетокот се слушнаа неколку „ уа“ и свиркања, но тие доаѓаа само од членови на Партијата во толпата и набргу престанаа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Евреи, Црнци, Јужноамериканци од чисто индијанско потекло можат да се сретнат во највисоките рангови на Партијата, а управувачите на секој регион секогаш потекнуваат од населението на тој регион.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Старите, дискредитирани водачи на Партијата имаа обичај да се собираат таму, пред да бидат дефинитивно погубени.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А кога сеќавањето откажало и кога записите се фалсификувани - кога сето тоа се случило, тврдењето на Партијата дека ги подобрила условите за човековиот живот мора да бидат прифатени, затоа што не постоеше повеќе и никогаш повторно не ќе може да постои каков било стандард со кој тоа ќе може да биде проверено.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од моментот кога се најде во Министерството на љубовта - и да, дури и во текот на оние неколку минути додека тој и Џулија стоеја беспомошно, а металниот глас од телекранот им кажуваше што да прават, тој ја сфати сета лесноумност, сета површност на својот обид да застане против моќта на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа дури го убеди Винстон да се откаже од уште една од своите слободни вечери и да се пријави за прекувремена работа во производството на муниција, што го правеа доброволно ревносните членови на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Секогаш жените, а пред сѐ младите жени, беа најфанатичните следбеници на Партијата, голтачи на слогани, шпиони - аматери и трагачи по неисправното.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
За растојанија помали од сто километри не беше потребно заверување на пасошот, но понекогаш околу железничките станици се моткаа патроли кои ги прегледуваа документите на секој член на Партијата што ќе го најдеа таму и поставуваа непријатни прашања.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Достигнувањето на Партијата е во тоа што создаде систем на мислење во кој и двата услова можат истовремено да егзистираат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Голдштајн го изговараше својот вообичаен отровен напад врз доктрините на Партијата - напад толку изнасилен и перверзен, што дури и дете можеше да го проѕре, а сепак доволно веројатен за да го исполни слушателот со неспокојно чувство дека другите луѓе, на пониско ниво од него самиот, би можеле да му поверуваат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој ѝ раскажа за необичната блискост што постоеше, или изгледаше дека постои, меѓу него и О'Брајан и за поривот што му се јавуваше понекогаш едноставно да му пријде на О'Брајан, да му соопшти дека тој е непријател на Партијата и да побара помош од него.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Него го знаат мнозинството членови на Партијата, а особено сите оние кои се интелигентни исто колку што се и исправни.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Зашто, како поинаку можеше да се одржува на потребното ниво оној страв, онаа омраза и налудничаво лесноверие што ѝ беше потребно на Партијата со нејзините членови, освен преку заробувањето на некој моќен инстинкт и неговото употребување како движечка сила ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Огромни делови од тој живот, дури и за еден член на Партијата, беа неутрални и неполитички, беа прашање на какво-такво извршување на мачни работи, на борба за место во подземната железница, на крпење истенчена чорапа, на измолување една таблетка сахарин, на зачувување догорче.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Беше тоа чуден предмет, дури и компромитирачки предмет за еден член на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Неговиот речник беше така составен за да даде точен и често мошне суптилен израз на секое значење што еден член на Партијата би сакал исправно да го изрази, исклучувајќи ги истовремено сите други значења, како и можноста за доаѓање до нив преку индиректни методи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Цел на Партијата не беше само да ги спречи мажите и жените да создаваат врски што таа не ќе може да ги контролира.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дури и литературата на Партијата ќе се промени. Дури и слоганите ќе се променат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Министерството требаше не само да ги задоволува многукратните потреби на Партијата, туку да ја повторува целата операција и на еден понизок степен, за потребите на пролетеријатот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Го призна убиството на истакнати членови на Партијата, призна дека растурал субверзивни летоци, дека проневерувал јавни фондови, дека продавал воени тајни, призна саботажа од секаков вид.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ако воопшто постои надеж, таа мора да е во проловите, зашто само таму, во тие раздвижени, запоставени маси - 85 отсто од населението на Океанија - може да биде генерирана сила за уништување на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Постоеше дури и цела една потсекција - Порносек, како што се викаше во новоговорот - која произведуваше најдолен вид порнографија, што беше дистрибуирана во запечатени пакети и која ниту еден член на Партијата, освен оние кои работеа на неа, не смееше да ја види.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
За разлика од Винстон, таа го беше сфатила внатрешното значење на сексуалниот пуританизам на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И како да знае дали доминацијата на Партијата нема да се одржи засекогаш ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тука доаѓаме до централната тајна. Како што видовме, мистиката на Партијата, и пред сѐ на Внатрешната партија, зависи од двомислата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кај еден член на Партија, од друга страна, не може да биде толерирано ни најмало скршнување во ставот, дури и за најневажни прашања.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тајно таложење на знаење, постепено ширење на просветеноста, на крајот пролетерско востание, соборување на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Неколку агенти на Полицијата на мислите постојано се движеа меѓу нив, ширејќи лажни приказни и обележувајќи ги и елиминирајќи ги малубројните поединци за кои се оценуваше дека би можеле да станат опасни; но не беше направен ниту еден обид за нивна индоктринација со идеологијата на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од местото каде што стоеше Винстон можеа да се прочитаат, истакнати врз белата фасада, и испишани со елегантни букви, трите слогани на Партијата: ВОЈНАТА Е МИР СЛОБОДАТА Е РОПСТВО НЕЗНАЕЊЕТО Е СИЛА
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сите верувања, навики, вкусови, чувства, ментални ставови што го карактеризираат нашето време се дизајнирани всушност за да ја одржат мистичноста на Партијата и да го спречат согледувањето на вистинската природа на денешното општество.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Неопростлив грев беше промискуитетот меѓу членовите на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој треба да живее во постојан набој на омраза спрема наворешните непријатели и внатрешните предавници, на триумф поради победите и на самоомаловажување пред моќта и мудроста на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој го навредуваше Големиот Брат, ја осудуваше диктатурата на Партијата, бараше веднаш да се заклучи мир со Евразија, се залагаше за слобода на говорот, слобода на печатот, слобода на собирањето, слобода на мислењето, хистерично викаше дека револуцијата била изневерена - и сето тоа во еден брз и многу сложен говор, кој беше еден вид пародија на вообичаениот стил на ораторите на Партијата, па дури содржеше зборови од новоговорот: повеќе новоговорни зборови, всушност отколку што кој било член на Партијата нормално би ги употребил во стварниот живот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Дали сте подготвени да мамите, да фалсификувате, да уценувате, да ги расипувате децата, да растурате дрога што создава зависност, да поттикнувате проституција, да ширите венерични болести... да правите сѐ што може да предизвика деморализација и слабеење на силата на Партијата?“ „Да.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се виде себеси како стои таму, во нејасната светлина на ламбата, сред мирисот на бубалките и на евтиниот парфем, и со чувство на пораз и на отпор, што дури и во тој момент беше помешано со мислата на белото тело на Кетрин, смрзнато засекогаш од хипнотичната моќ на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сѐ што правеа тие беше да ја одржуваат во него вербата, или надежта, дека и други покрај него се непријатели на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој тргна кон прозорецот: ситна, кревка фигура, чија слаботија беше уште повеќе нагласена од синиот комбинезон - униформата на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ѝ се покоруваше на Партијата, но сѐ уште ја мразеше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Потоа лицето на Големиот Брат избледе и наместо него се појавија трите слогани на Партијата со големи букви: ВОЈНАТА Е МИР СЛОБОДАТА Е РОПСТВО НЕЗНАЕЊЕТО Е СИЛА
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Веруваше дека тројца луѓе, тројца некогашни членови на Партијата, по име Џонс, Аронсон и Радерфорд, луѓе кои беа погубени поради предавство и саботажа откако признаа сѐ - не се виновни за злосторствата за кои беа обвинети.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А може ли да биде сигурен, кога ќе дојде нивното време, дека светот што ќе го создадат тие нема да биде исто толку ненаклонет кон него, Винстон Смит, колку што е ненаклонет светот на Партијата?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој беше исконскиот предавник, најраниот осквернувач на чистотата на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Најлошо од сѐ беше тоа што преку такви организации какви што се Шпионите тие беа систематски претворани во несовладливи мали дивјаци, а тоа сепак не создаваше во нив никаков порив за да ѝ се противстават на дисциплината на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тие беа далеку постари од него, реликвии на стариот свет, речиси последните големи фигури преостанати од раните херојски денови на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Поединечно, ниту еден член на Партијата не поседуваше ништо, освен ситни лични предмети.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Членот на Партијата живее од раѓањето до смртта под будното око на Полицијата на мислите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дали контролата на Партијата над минатото е помалку силна, се прашуваше тој, затоа што едно парче доказ што не постои повеќе некогаш постоело ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Со членови на Партијата ? „Да, секогаш со членови на Партијата.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ова - иако огромното мнозинство на членовите на Партијата го разбираат само површно - е вистинското значење на партискиот слоган: Војната е Мир.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но далеку најзначајна причина за преуредување на минатото е потребата да се сочува непогрешливоста на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во историите на Партијата, се разбира, Големиот Брат фигурираше како водач и чувар на Револуцијата уште од нејзините најрани денови.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Власта на Партијата не можеше да стане постојана врз никаква друга интелектуална основа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се сети на еден човек со кој се размина на улица пред неколку недели: еден наизглед сосем обичен човек, член на Партијата, на триесет и пет до четириесет години, висок и тенок, со актовка во раката.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во меѓувреме, тој постојано го освојуваше теренот, со тоа што членовите на Партијата настојуваа да употребуваат сѐ повеќе и повеќе зборови и граматички конструкции од Новоговорот во секојдневниот говор.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон беше свесен дека тоа не се мислеше сосем сериозно, но на некој начин се вклопуваше во генералната идеологија на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од еден член на Партијата се очекува да нема лични чувства и да нема падови во ентузијазмот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Му падна на ум како чуден факт дека никогаш не беше чул некој член на Партијата да запее сам и спонтано.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И, барем кога беа во прашање жените, настојувањата на Партијата имаа голем успех.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Оваа реченица, помисли тој, како да е препишана од една од книгите на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа може да значи сѐ: пораз, пропаст, повторна поделба на светот, уништување на Партијата! Воздивна длабоко.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ти го знаеш слоганот на Партијата: „ Слободата е ропство“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тие не ѝ беа верни на Партијата, или на државата, или на идејата, тие си беа лојални еден на друг.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Вистина беше дека тој е непријател на Партијата, а во очите на Партијата немаше разлика меѓу мислата и делото.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Нема начин на кој Партијата би можела да биде соборена. Владеењето на Партијата е вечно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Покрај другото, се покажа дека во тоа време раководството на Партијата испратило наредба да се престане со секакво стрелање и случаите во врска со квинслинзите и класните непријатели да потпаднат во надлежност на судот што ќе биде оформен во слободната држава.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Кутрите испитаници; од кај јадниве да ги знаат одговорите на овие прашања кога на телевизија (а и на радио) е со декрет забрането рекламирање на партии.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Сврделот на Партијата и на движењето им требаше како топол леб, без оглед на сите негови слабости за кои и бевме и не бевме свесни.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Вака, ем на доверлива мисија, со највисокото локално и републичко и партиско раководство, ем надвор од редовите на Партијата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
На крајот, другари, ви посакувам во името на Централниот комитет на Партијата, големи успеси во остварувањето на историската задача.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Се изградија една по друга хидроцентралите „Светлина на Партијата“, „Сталин“, „Маркс- Енгелс“.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Јас сум член на окружниот комитет и секретар на партијата на жените.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)