Откажи се барем за една ноќ од својата маска на сериозност.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
На сериозноста на започнатата тема настојуваше да ѝ даде ноншалантен и шеговит призвук.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Тишина! - викна комесарот. - Ама, најпосле, имајте малку чувство на сериозност и немојте да се смеете со народната помош...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Укажа посебно на сериозноста на пишување проза - што бара трпеливо прибирање податоци, критички однос кон нив, формирање ликови, макотрпна деноноќна работа - некогаш на машина за пишување, а сега на компјутер.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Премногу е доцна. Одамна ми срасна за лицето.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)