на (предл.) - стрелање (имн.)

Сме се скукалиле, што се вели, и чекаме да нѐ изведат на стрелање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Доушникот некој го излажал или намерно му подметнал погрешна информација.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кутриот Трајан, велеа луѓето, гледајќи го меѓу стражарите што го водеа како на стрелање.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Присуствував на стрелање на еден Козак само затоа зашто го сокрил коњот, иако кутриот тврдеше дека пред неколку денови му пцоисал, близу Краснодар.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Паметиш, му велам, кога поминавме еднаш покрај местото на стрелањето, како се одделија неколку наши и набраа полско цвеќе и го растурија таму?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ги осудиле по кратка постапка и ги извеле на стрелање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
па еден ни ја обелува: вие сте шпиони, вели, аман, бре господине, какви шпиони, ние сме сиромашни луѓе, не знаеме да бидеме шпиони, сите ќе одите на стрелање, велат, ако не признаете, велат, сите до еден ќе ве стреламе, велат и грмотрн им излегува од очите, ете сега, море бургија, не знаеме што да признаеме, тропаат тие, пампара - пумпара, шикли во чибук, а ги гледаш и тие - сиромаштија, ама не си ја гледаат својата, туѓата ги плаши, ние сме биле шпиони и од нас ќе им пропадне државата, копуци...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)