на (предл.) - ѕвонец (имн.)

Единствена утеха му беше самиот Сокол и шумата, и во повеќе моменти се чувствуваше како да е со своите овци и кози, па дури и кавал купи и по цели дни ги свиреше оние исти песни што ги извиваше со звуците на ѕвонците и клопотарците.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Седеше Висар скриен во одајата и се бореше со две неволи: болеста и стравот; а татко му на секој шум и тропот во дворот, на секој ѕвекот на ѕвонецот на вратата, излетуваше со пушката надвор.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Се смрачуваше и до мене допираше звукот на ѕвонците на кравите што ги враќаа од пасење и гласот на баба ми - Белке, сивке ајде, ајде…
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)