на (предл.) - висок (прид.)

Обдукциската информација е естетска информација и затоа што во техниките на високата технологија воспоставува специфичен статус на телото, коешто е тело од другата страна на разликата, тело на дистанцата, последната територија на чистото овде и сега во кое можеме да засечеме со Маргина 37 15 помош на високата технологија, без страв дека ќе го повредиме; можеме да го изложиме на постојана деконструкција а тоа да не го правиме мануелно или одблиску, можеме да го фрлиме во безграничниот простор на Интернет, во мрежата на распрскани флуидни идентитети.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Улицата беше мирна, пуста. Таа ја мина и се најде на кејот, пред бедемот на реката, под сенката на високите тополи.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Затоа беше смирен, колку и да беше погубен за сите нас гласот од радиото: – Планот за уништување на козите е разработен и до најмалите подробности, на високо републичко и највисоко федерално ниво.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тогаш Корец почувствува дека е време да го активира знаењето стекнато на високите рабински студии, неговата реторичка вештина со која владееше врвно и која, знаеше, имаше сила да поведе колку и да заведе: „Мој сон е, учителу, конечното остварување на спој меѓу одамна поделеното западно и источно еврејство, големата унија што ќе нѐ сплоти во единствена нација, во нацијата на одново собраниот Израил”.  Погледот на Апфелблум се спитоми.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ридот Цион е мајката на Израил, Ерусалим е центарот на светот, можеби е ова времето кога вековно прогонетите, страдната дијаспора, вековно расеаниот Израил конечно ќе се врати кон матицата, барем духовно обединет околу неа.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Како да ги прочита мислите на Беренц, митрополитот стана, отиде до прозорецот, ведро му мавна некому оттаму и спокојно додаде:  „Мислам дека враќањето од интернацијата им го должам на тие влијателни пријатели”.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Блефира ли, или вистина има пријатели на високи позиции.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Си помислив дека ветерниците не би имало смисла да се сретнат во ерата на атомот и на високата индустрализација.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Војводите со своите четници пак се искачија на високата, со гора обрастена, тумба — „Становица".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Co два збора го побара и го најде Бахтијар — паша, истегнат под својот „сарај“ од платно, и му ги шепна истите зборови што и коџабашијата во Старавина на бимбашијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тивката августова вечер им помагаше да можат да слушаат далеку.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Отиде право на караколот, го најде бимбашијата што го бркаше на „Соколот" четите и му кажа дека нападнале вчера вечер кај него и утре ќе денуваат на високата чука Маргара над нивното село.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во водата, до самата куќа, јато црни птици дрско вртат со главите на високите непријатни вратови. - Норови!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Живеејќи и судирајќи се со самата револуција на Ататурк, во нејзините пресудни периоди, а понесен од своите младешки идеали, лишени од секаков конјунктурен компромис, од секакво профитирање од состојбата во која се наоѓав благодарение на високата позиција на Фетхи-беј Окијар, јас во себе ја зацврстував аргументацијата дека револуцијата на Ататурк за лаицизација никогаш не ќе биде докрај успешна и целосна доколку не го опфати и муслиманското население на Балканот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но уште полошо беше тоа што одредени критичари беа спремни ваквите дела да ги примат како сериозни уметнички дела, меѓу кои и Џин Р. Свенсон од Art News и историчарот на уметност Роберт Росенблум.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Е па, да одлетаме од оваа тажна, зачадена котлина, еднаш засекогаш, мој мил сопатнику, Кракатау? Да одлетаме, пријателе, да одлетаме. литературна адаптација: П. Вулкански okno.mk | Margina #11-12 [1994] 145 Worhol Andy 146 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кога поп-артот се појави шеесетите години на ликовната сцена, втората генерација на апстрактните експресионисти се подготвуваа да јуришаат на високите естетски вредности што ги поставија Вилијам де Кунинг, Џексон Полок, Бернет Њумен и другите.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сериозноста на сликите и скулптурите досега нудеа, меѓу другото, бегство од светот на хамбургерите и евтините магазини, а најповеќе од постојаната пресија на рекламите, филмовите и телевизијата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ворхол (2) Картер Ратклиф Увод Конзервите од супи на Енди Ворхол, хамбургерите на Клас Оленбург, стриповите на Рој Линхтенштајн и пародичните рекламни плакати на Џејмс Розенквист - овие поп-арт слики направија скок и од наглата експанзија на празната американска консументска култура влегоа директно во областа на високата естетика.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Неговото „продавање“ на висока уметност е помалку проблематично во справувањето со костими и физиономии.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Иако во самата куќа немавме вода хигиената ни беше на високо ниво.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Само така можеме да разбереме дека некои ја негираат масовната култура и забава во име на 'високата култура' со подеднаква непопустливост како и Црквата што некогаш ја осуди таа иста култура во име на „светата вера“, и дека на моменталните успеси им го даваат за пример бесмртниот Racine и Monteverdi и при тоа ризикуваат тие великани да ги осамат во царството на совршеноста.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
1 „Ни недостасуваа крстоносните војни, конечно ни се пружи убава прилика, но таа војна допира длабоко во нашата приватност и предизвикува пеколни маки или небесно блаженство: според тоа дали ќе слушате Bach или Mick Jagger, ќе бидете спасени или проклети.“ (Bruckner, 62)
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но, не значи ли тоа само неефикасна закана со побожни фетиши да ја избркаат несигурноста на сегашноста?” (Bruckner,69) Margina #32-33 [1996] | okno.mk 109
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Имено, Балабанов како одличен ученик, добил степендија школувањето да го продолжи на Високата школа за класични јазици во Виена.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Чиновникот го следеше на високи тонови.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Што? Каде?“, пријатно смеејќи се, се затресе телото на генералот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Патуваше Змејко со својот Чилко едно цело претпладне пат под дрвјата, често му слегуваше на коњот и го оставаше да го призачека, додека тој одеше да присобере уште некоја од црвените шумски јаготки, што зрееја по лединките крај патот, а после тој пак му скокнуваше на самарот и продолжуваше да го патува своето спокојно летно претпладневно патување под зелените крошни на високите буки, под синото небо, ишарано со бели ретки облаци...
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А по некое време, кога беа веќе зафатени во еден голем град и откако работеа доста за да можат да сетат што значи да се кажува копанката со вар и песок горе; на високото скеле на една раменица, откога можеа да сетат што значи и сѐ друго тука, старците често пати знаеја во слободните денови, или онака, делник ден, кога немаа што да прават во градилиштето, да ги пуштат сите нив да прошетаат по улиците на тој град, да го видат, да го рашетаат градот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога се сврте зад себе го најде она свое јаренце исправено на високите, тенки ножиња, скаменето, како споменик на убавината и на невиноста на дивиот свет, несфатливо далечно од него и залушано кон таа ведра ноќ, целото потонато во одбирањето на сите нејзини шумови, настрхнато на нејзината белина, а во неговата стојка како да беше собрана и сета белина и сиот раскош и му ги носеше и во таа малечка собичка, во тој малечок заграб од белото пространство на дивината.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Затворот се издигаше на висок рид, жестоко оголен од ветрови и сонце.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во „Дом, смештај и исхрана“, на висока позиција - да лупи компири и кромид и да мие казани и лонци.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Потоа ќе се испули окол-наокол во собата, Којзнае дали познава некој од нас, ама не гледа небаре качен на високо дрво.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Атмосферата во предавалната се издигна на висок степен на исчекување.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ема беше сосема гола, оддавајќи впечаток на питомост и дарежливост, но во исто време, видена од мојата страна, држеше до својот пркос, подигната на високи штикли од кои израснуваа нејзините долги, необично раширени нозе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Понекогаш знаеше вкусно да изненади со прекрасен балкон од црно железо и свиткани лаци кој, како на високата куќа отспротива, го врамуваше небото во мрежен дезен.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
И позанимливи се од твоите списоци и печати.“ Очите на високата службеничка сонливо го гледаа кога мина крај неа.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Речиси во сите фази на напредувањето на Али Фетхи, подоцна наречен Окјар (стреловита мисла), од страна на Мустафа Кемал Ататурк, во знак на неговите реформи, баба се надеваше дека еден од синовите ќе биде прифатен од нејзиниот полубрат на висока позиција, па потоа и сето семејство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тие беа на високо дипломатско ниво. Палестинската страна ја застапуваше амбасадорот на Палестина во Тунис Хакам Балауи.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ме потсети дека на означеното место веќе ме чекаат Арафатовите луѓе...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Впрочем Арафат не ги водеше првите разговори со амбасадорот на САД Роберт Пелетро.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Имав чувство дека се наоѓам на крајот од дипломатскиот маратон или на самиот почеток!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Набрзина ја напишав телеграмата од средбата со Фарук Кадуми, повеќе како настан кој ќе ја потврдеше мојата дипломатска будност и брзо и квалитетно реагирање, со средба и информации од претставник на високо ниво во палестинското раководство, каков што беше министерот за надворешни работи и челникот на Фатах, Фарук Кадуми.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Имаше во нивната судбина некаква горчина поради релативната отфрленост, како да беа за еднократна или двократна употреба, особено дипломатите по клуч кои живеејќи во довчерашниот сјај на високата мисија сега требаше да се провлекуваат со месеци низ лавиринтот на Министерството, да бидат забележани или да се најдат во некоја нова клуч- комбинација.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XXXII И во односот кон Палестина и Палестинците, од страна на претставниците на високото југословенско колегијално раководство, се чувствуваше отсуството на некогашна Титова Југославија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како што Климент Камилски не можеше да има среќна иднина во тогашната југословенска Македонија, да го добие своето високо место во хиерархијата на повоената власт во Народна Република Македонија, со оглед на својот деклариран просоветизам, тој дури и невин одлежа строг затвор, така и Татко со својата османскотурска диплома по правни науки и албанското емигрантско минато, кој можеше да смета на висока позиција во хиерархијата на власта на нова Турција, не можеше да смета на позиција во новото југословенско комунистичко општество.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
По револуционерниот период од педесеттите и шеесеттите години, општеството се прегрупира, како и секогаш, на висока, средна и ниска група.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Целта на високите е да останат таму каде што се.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во минатото, потребата од хиерархиски вид на општество беше доктрина на високите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но бидејќи тешко му одеше, излезот го бараше во вулканите: со нивна помош сакаше да го реши потфатот, зашто вулканите се тие што ја создале живата материја на земјата; тие ги имаат сите потребни неоргански состојци за тоа: амонијак, метан, водород, цијановодород, јаглендиоксид и други, од чии соединенија, под дејство на висока температура и со присуство на водена пареа, се создаваат органски молекули, се постигнува синтеза на аминокиселини, нуклеински киселини, белковини и други потребни молекули за создавање на жива материја.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Поради братовото влијание, кој беше на високи позиции во здравството во Републиката и во Федерацијата, прво како министер, а потоа и претседател на Собранието на Македонија, од неговите колеги беше формиран и посебен медицински конзилиум кој требаше да направи сѐ Мајка да се спаси.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Зашто уште до вечерта дознав дека Баџата уште вчерадента го затвориле, а мене, зошто на висока функција, прво ме сомлеа низ критики и самокритики, ме исклучија од партијата, ме сменија од функцијата и поминав само со една година физичка работа како градител на одморалиштето во Отешево, во Преспа...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
На високиот врв од една голема и висока бука, стоеше горски гулаб и гукаше: - Гугу-гу-гугу! Гугу-гу-гугу! Високо на небото леташе, се вишеше и чуруликаше чучулигата.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Но сепак малку подоцна Филип Д. (во тоа сосема е сигурен) наеднаш се виде себеси поставен на огромната височина на денот , таму од каде што преку планините можеш да ја видиш ноќта во нејзиното мрачно легло; или, (што исто така беше можно) се виде качен на високата планина на ноќта па оттаму, преку ридовите, го гледаше денот како забрзано ја освојува планината.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тоа е како да живееш на висока карпа и да бидеш среќен, таму горе.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- За каква вина станува збор – речиси извикав – освен ако не мислите на вашата конструкција дека ми ги смалува тешкотиите околу моите проблеми божемното заземање на висока личност?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зарем треба да сметам дека сум бил обвинет а таа висока личност интервенирала?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога чекори гази кроце како на високи топуци.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Блазе си им, си велам, на високите планини: на нив постојано врне дожд.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Ќе погледнеме во речникот. Томе многу често употребува зборови на високо ниво!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Градот е во котлина. Природниот провев по реката - наречен Вардарец или шарпланинец - бил попречен со градење на високи згради откај населбата Влае - Порта Влае“, објаснуваше тато Петре.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Лежат мирно под сенката на високите борови.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И кога Фимка се доближа и скоро застана до неа, девојката подаде кон неа рака обврзана со окрвавен завој, погласно залипти и низ липтежот одвај чујно изусти: - Мајко.., мила, мајко моја... таа толку тивко прозбори што се чинеше дека ветерот некаде од далеку донесе само шумолење од глас, го удри од карпите и стеблата и го растури меѓу тревјето во лединката распослана под сенките на високите борови и само делче од него стигна до Фимка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во бараката на штабот, подигната во сенката на високи црници беше тихо, толку тихо да не се слушаше ни мува да брчне. – Значи, вие сакате да станете бригадири? ги прашаше по втор пат командантот, гледајќи ги се’ така потсмешливо или пак така им се чинеше. – А зошто не сте се пријавиле во бригадата од вашиот град?
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Стоеше така долго, загледан занесено во колоната, што се губеше во далечината, по тоа крена поглед нагоре кон знамето, кое што се вееше на високиот јарбол.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Бреза веднаш се искачи на високите столови крај шанкот, а јас застанав од другата негова страна, каде што обично гостите ги послужува шанкерката.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Беше тоа едно чувство слично на висок степен на медитација, меѓутоа состојба во која конците не се во твоите раце.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Стани сам во мугрите,излези во ранина, на висока ,скалиста, снеговита планина.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
Излези во мугрите, излези во ранина На висока, скалиста, снеговита планина, по лицето, снагата ветрот да те милува, мисла ненаслутена в умот да раскрилува.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
И веќе си мислев како еден ден ќе мораме да се искачиме и на високиот рид.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)