со (предл.) - придуши (гл.)

Куклата ѓаволски ги врти очите и одговара со придушен глас: - Може.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Штукнал од ум со придушен крик кога го видел најмладиот од дружината - Лозан Перуника сакал да се оддалечи нечујно од своето засолниште.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Влезе. Вратата се затвори со придушен шум.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И вдовецот копнеел по женска топлина или по мајка на своите две деца во последен миг спасени од огнот на запалената куќа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)