со (предл.) - баретка (имн.)

Ова е миг на утринска збунетост: љубопитникот од толпата во Уфичи на едно од платата на Тицијан го препознава Че Гевара.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
По пет века Тицијан си го гледа сопственото платно со баретката на Че Гевара и си мрмори нешто сам со себе.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Царствата пропаѓаат полека, отмено.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Седобрадиот сликар во улога на заштитник на убавината на бунтовниците: ни херпес на устата, ни крв од носот на болниот човек со баретката на Че Гевара.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Тој неможен да плаче, тие немоќни да запеат.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Болен човек со баретка баш како на Че Гевара, а и со тажен поглед баш како на Че Гевара, младиот доктор кој со мотор ги обиколува камповите на лепрозните во Јужна Америка.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)