со (предл.) - грутка (имн.)

Онисифор Проказник се обидувал со грутка земја да ја избрише крвта од острицата на дуријата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Излегуваме тивко, онемени, со грутка од молк во грлата... Тишина, осаменост и молк...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Потоа: - Проклетство лежи врз нашиов народ, ќе се враќам, рекол Васко Тушев. - Ќе се враќаш?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Одев со глава замаен наведнат, мртов, зачмаен, одев со грутка на срце и каракамен на гради.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)