со (предл.) - жалење (имн.)

Тој е пример за тоа дека и без завршен факултет може одлично да се живее, иако баба ми Санда често со жалење раскажува дека „Ванче нејзин“ бил одличен ученик и дека уште малку испити му останале до факултетската диплома, ама, се фатил со лошо друштво и сѐ баталил.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Сѐ уште има такви како мене, кои со мака, со жалење и огорченост раскажуваат или најчесто молчат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Е, синовите, тоа со жалење го доверуваше на блиски пријатели, не се угледаа на неговите добродетели.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И со гнас и со жалење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)