со (предл.) - карта (имн.)

Тој ден се месат погачите со кои ќе се канат нункото, попот, деверите, старосватот и другите блиски роднини, а уште подалечните — само со карта.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ја сакаше оваа игра со карти, покрај таблата, во која одлучуваше за добивка случајот, но и нервите, карактерот на другите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тргнува кон мене деверот со карта вино, со јаболко начичкано со пари, со капа на глава, а главата без лице.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
IX Комисијата ги обиколи терените околу манастирот, изврши срамнување со картата и се врати за ручок. Игуменот имаше наредено да се приготви богат ручок.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
III Комисијата неколку дена ги обиколуваше терените околу селото, се качуваше по бреговите и планините, срамнуваше со картата, маркираше.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Тогаш почна самиот да се обвинува. Не требаше да избрза со писмото што ѝ го напиша... И со картата за пат...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Дедо послушно го спушти ракавот и почна да си реди пасијанс со картите.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Се сеќаваш на приказните, ако си ги запамтил, на триковите со карти и на оној краток музички фрагмент на пијано – како одеше?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Треба да знаете дека omnae personae in tres partes divisae sunt 14. Имено: барони, трубадури и работници.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)