Заправо, единствената убава асоцијација што театарот ја буди во мене е сеќавањето на Пепи Мирчевски кога играше некоја античка драма на Охридско лето, а актерскиот костум му го беа накитиле со кондоми полни со вода - ние му викавме: „Пепи, пази да не се запиеш некаде со кондомиве“, а тој ни одговараше „Не ми е мене страв да не се запијам, страв ми е да не се заебам!“.
               
             
           
            
            
              „Бед инглиш“
               од Дарко Митревски 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Вози спортско „Алфа Ромео“ и очигледно добро му оди во животот.           Herman Louis Matser станува од својата маса, тој е висок човек со долга права коса и мобилно лице           коешто обично е собрано во еден вид немирен грч.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Потоа ќе ги забележите стаклените шкафови што содржат импресивна колекција на прибор           за пушење и предмети во врска со дрога, од разни цевчиња до шампон од марихуана, „liquid XTC“ и           смарт друг прашоци, плус две големи кутии со кондоми.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Се насмевнува и ја прифаќа кесичката со две           бели таблети.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)