со (предл.) - магла (имн.)

Надвор кракаат кокошките, излегле на пасење со маглите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Секој актуален чинител се опкружува со маглата од виртуални слики.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Црната зеница беше без сјај како да беше обвиткана со магла. Од тие очи излегуваа бистри солзи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Есента веќе одминуваше, ветриштата се заменија со магли и дождови, главната улица се претвори во батак што само тркалата на запрегите можеа да ја плискаат лево и десно, како и широките копита на коњите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Тежината на сопствениот крст Навлегувајќи во длабочината на сопственото битие, на подножјето на снежната планина тој го препозна кривулестиот пат, по кој што, во форма на шарена тенка змија, се нишаше, влечејќи се низ водената површина, долу покриена со магла, горе кон снежната планина.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)