Тука е нивната грешка во   сфаќањето на картузијанскиот субјект како ултимативно антропоцентричка идеја, додека всушност со растеж на картузијанизмот и со него поврзаната коперниканска    револуција, субјектот ја губи својата вкоренетост во природата како и своето средишно    место во универзумот.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 34“
              
              (1996)