со (предл.) - тон (имн.)

Јасно? Тука не дојдовте на седенки. Јасно?! - Неговиот глас прозвучи заповеднички и со тон на закана.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Зборуваше со тон што не се запаметува но видливо побрзо одошто усните можат да му изговарат па изгледаше како малку да пелтечи.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
„Што?“ рече како да е изненаден, но и со тон на подбив, како што во еден миг му се пристори на авторот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Оставете! - со тон на наредба просаска Кикицас.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Дедо ми Крстан на тоа со тон, како да има чуство на вина, помирувачки рече: - Не се противам јас. Знае Петре што зборува.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
А ние само си раскажувавме.... - со тон на вина рече Циљка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
СПИРО: (Со тонот на чорбаџи Теодос.) Лесно се носи лесен ум.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- Па тоа и за обичен војник е сфатливо и не разбирам зошто токму мене ми се упатуваат такви поучувања или инструкции... - дофрли Кикицас со тон во кој сега изразито ја искажа својата навреда.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)