За разлика од подрумот на Мики, од каде што се нудеше детален поглед врз женските долни екстремитети, бившата гаража на „Бетон“ беше во тој, а и во секој друг поглед, бесперспективна кон надворешниот живот.
               
             
           
            
            
              „Човекот со четири часовници“
               од Александар Прокопиев 
              (2003)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  И сè додека Апачите не се вратеа да нè ослободат, а за тоа, според надворешните мерила им беше потребно смалени и уништени, имавме чувство дека минува цел век, и тоа еден век вон и без нас.
               
             
           
            
            
              „Човекот со четири часовници“
               од Александар Прокопиев 
              (2003)