вечен (прид.) - во (предл.)

Мошне брзо ќе сум вечен во вечниот ден. Со избистрени очи погледнувам кон исток.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Застана, колку за да се среди, под стреа на нечија куќа од грубо делкан бигор, ќе му се предаде на очајот, не да го совлада туку да го стори вечен во себе.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Мошне брзо ќе сум вечен во вечниот ден.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)