ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Загриженоста кај нив предизвикале истапите на Илперидис, претставник на грчката комунистичка партија кој ги повикувал “југословенските Македонци да се обединат во Комунистичката партија на Грција против грчката влада“ што за Британците претставувало мешање во внатрешните работи на Грција.

- Грчката влада во Атина тврди дека војната тука ја пренесоа соседите на Грција - Албанија и Југославија.

Од ова гледиште не се разликуваше и ставот на грчката влада: „Во Коница - пишуваа грчките владини весници - очигледно се спротивставија неколку стотици мажи на грчката раса.

Овој договор грчкиот парламент не го усвоил. Исто така реагирало и Кралството СХС.

Користејќи го договореното со Нејскиот договор (1919) како и договорот во Севр (1920) за заштита на негрчките народности во Грција на 29 септември 1924 во Женева, Грција и Бугарија го потпишале договор т. н. “Калфов-Политис” со кој Македонците под Грција, грчката влада ги признавала како бугарско национално малцинство.

Интересите на грчката влада наполно се совпаѓале со тие на турската.

Тогаш пак (по барање на грчката влада) имаше некоја меѓународна комисија со седиште во Скопје и во Солун.

Меѓутоа, идејата никогаш практично не заживеела поради сомневањата на СССР во целта на самата федерација.

„Б) Самите ние да им дадеме целосна поддршка на сите ‘комунистички’ елементи со цел да се пренасочат кон нас и да се ослаби руското влијание“.

Меѓутоа, експертите ги предупредиле политичките елити дека не би требало да бидат "понесени од лажниот оптимизам од ваквиот успешен развој на настаните".

272 Како прв чекор во остварувањето на таа идеја бил потпишаниот договор за унија помеѓу Југословенската и Грчката влада во емиграција во 1942-та, како база за поширока балканска федерација.

Во тој поглед, оптимизам нудел постигнатиот договор на Либанската конференција, на која било договорено „ЕАМ и комунистите“ да влезат во Грчката влада во која свое учество би имале сите партии, така што Британците се надевале дека ЕАМ во натамошното дејствување ќе стане безопасен, уште повеќе што било договорено да се формира „национална грчка армија, во која треба да се вклучат сите единици на отпорот, вклучувајќи ги и воените единици на ЕЛАС-ЕАМ“.

Исто така, и во поглед на Грција, британската политика се наоѓала во „пат позиција“, бидејќи сметале дека веќе не можелеи натаму да размислуваат „за бојкот на ЕАМ и ЕЛАС во Грција, бидејќи на тој начин, во сегашниве услови, тоа би значело отфрлање на договорот постигнат по толку години со кој ЕАМ и ЕЛАС се смирија со Грчката влада, а исто така повторно би ги натерало да преминат во опозиција и изолација, пред да се стави на тестирање нивната искрена верност“.