Генералот ми ја зеде десната рака и ми го стави орденот во дланката, велејќи ми:  - Благодарната грчка татковина посмртно го одликува вашиот син и го унапреди во чин десетар.
               
             
           
            
            
              „Постела на чемерните“
               од Петре Наковски 
              (1985)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Таа одлука на Македонците покажува дека грчката свест никогаш не исчезнала кај Грците од Македонија и дека јазикот што се употребувал по навика и како резултат на извршениот притисок во старо време, воопшто не ги промени нивните чувства кон грчката татковина.
               
             
           
            
            
              „На пат со времето“
               од Петре Наковски 
              (2010)