Нив ги нарекуваме виртуални дотолку што нивното     пуштање во оптек и нивното апсорбирање, нивното создавање и разорување настануваат     во време помало од континуираниот замислив минимум на време, и што таа краткотија и     понатаму ги држи под начелото на неизвесност и неодреденост.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 36“
              
              (1997)