Знаејќи ја темелната определба на Ренџов за една поезија со рембоовска насоченост - која се движи од општото кон поебното и поединечното - се прашував како успеал да се справи со една сосема понаква област, каде барањата во поглед на обработката на книжевната материја се сосема спротивни.
               
             
           
            
            
              „Захариј и други раскази“
               од Михаил Ренџов 
              (2004)