Ако контрастот е логичен, си реков
   тогаш ќе направам писанието мое
   да биде посветло
   зашто се збива на север
   таму кајшто изгревот доцни
   а пак заодот поранува,
   таму кајшто сѐ е помазано со благ како шира
   леплив и збувнат
   налик на долго воздржувана сперма
   самрак.
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Земјата блада
   песот нејзин плиска пена
   леплива и бледа ко долго помнење
   меѓу студеното камено писмо
   на вечните куќи
   и нашата разбудена сладостраст
   додека се губиме во шумата
   обострано!
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тромаво, скоро сонливо се огласи гитара; нејзините акорди беа лепливи и се плеткаа во мрежата на синиот чад.
               
             
           
            
            
              „Кловнови и луѓе“
               од Славко Јаневски 
              (1956)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Косата е леплива и долга. Тоа е главата на мојот другар. Margina #19-20 [1995] | okno.mk                                        69    
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 19-20“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Издишуваат чемер, плукаат густа, леплива и пенлива плунка.
               
             
           
            
            
              „Големата удолница“
               од Петре Наковски 
              (2014)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Нивниот воздух е леплив и влажен.
               
             
           
            
            
              „Бед инглиш“
               од Дарко Митревски 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Сѐ -
   за малку млеч и полен
   за прополис и густо проѕирен
   леплив и лизгав јантар
   амброзија и жолт јаспис
 
   за твојот балсам на бесмртноста
   за твојот сладок прелив на младоста
   за драмата на творењето
   за смолата на детството - разлеаниот сируп
   или
   сакаш недвосмислено да кажам:
   за мед, мелиса!
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)