Усвитената тепсија на сонцето се беше одлепила од магличавиот метал на ниската планина и веќе јуреше по смирените бранови на езерото, навлегувајќи преку водните трски и наросените камења на грагорната плажа во подотвореното крило на нивниот шатор.
               
             
           
            
            
              „Синовски татковци“
               од Димитар Солев 
              (2006)