наведен (прид.) - глава (имн.)

Но немаше каде. Стоеше неподвижна, со наведена глава и го примаше острилото на изговорените зборови.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Од камен соѕидани, од едно одделение, немалтерисани ни однатре, а камо ли однадвор, без никакво душеме, со две врати: една голема на средето на ѕидот, обично на источниот ѕид, другата малечка, само човек да може да се протне со наведена глава, на спротивната страна од големата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тој не издржа пред возбудата, пречекори и го прегрна „горскиот цар" кој доброволно ја наведе главата пред него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но место одговор Толе виде само наведени глави.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Употребете а и неа и нас за доброто на рајата! — и ја кладе пред нозете на Петрета, та застана со наведена глава за прв пат пред човек, кого, ни го знаеше, ни го познаваше, без да ја обиде својата сила; се свитка како леоќова прачка. Петрета го трогна ова постапка.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
КОЛЕ: Што зборуваш, мамо?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
ДРУГАРИТЕ: (Незабележано следат како му е на Костадина).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Вратата се отвори и полека, на прсти влезе неговиот гаваз Аќиф во сејменска облека и направи длабоко темане, проговорувајќи во исто време: – Гласник од Мариово, честити кадија – и ја задржа наведена главата и десната рака на градите во знак на послушност и готовност да ги изврши сите кадиини наредби.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)