Идејата на Енди Кларк е дека нашата еволуција можеби се    движела во слична, иако обратна насока: сме почнале со високо паралелен и нехиерархиски    хардвер (како птиците) и во одреден момент нашите мозоци почнале да симулираат    секвенцијален и централизиран ум - текот на лингвистичка свест, којшто го восприемаме    преку интроспекцијата.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)