негов (прид.) - положба (имн.)

Повели, седни... и... еве читај, —го покани бегот својот заштитник, командирот на оружаната сила што беше пратена да го варди уќуматот — царската власт во овој најзафрлен дел од големата турска царштина.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Не бива, се озлоби народот кој во него гледа вистински заштитник“ — одговараа против предлозите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По тој начин Толе стана кочница на Организацијата и оваа почна сериозно да се занимава со неговата положба.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Бујрум, мудур ефенди! — праша младото забитче и направи скромен поклон со раката на градите, повеќе поради староста на мудурот отколку на неговата положба.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Колку во поскоро време еден народ го изменува својот јазик, толку поопасна и очајна е неговата положба.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Можеше да се обиде да најде уште некоја потпора за своето тело во подебелите ветки околу себе, да се загнезди меѓу нив колку што му беше возможно тоа во неговата положба на закачен, а за да сето време секое негово движење се престоруваше во растреперена напнатост, така што еднаш беше принуден докрај да се смири и само да трае.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Таа нова позиција на човекот во светот му го покажува неговото мрачно потекло и истовремено ја разбива илузијата за неговата положба во средиштето на светот“, пишува Ефтимиос Варламис (Eftimios Varlamis) во својот есеј за Хундертвасер.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Сепак, бидејќи неговата положба стануваше сè посериозна и сега веќе загрижувачка, господинот Гроздановски почна уште посериозно да се прашува што да прави.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Ако му се случеше да биде со некој рамен на себе, уште и можеше да мине како човек на место, мошне честит, во многу нешта дури и доста умен; но штом ќе му се случеше да биде во друштво каде што има некој макар со еден чин понизок од него, тогаш тој стануваше просто за никаде: молчеше, и неговата положба просто предизвикуваше сожалување, дотолку повеќе што и самиот чувствуваше дека би можел да си го помине времето неспоредливо поубаво.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
При тоа испитување, во сеќавањето ги врежав надворешниот изглед на писмото и неговата положба во кутичето; а секако, најпосле дојдов и до едно откритие што ги смири и најситните сомнежи кај мене.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во неговите очи понекогаш се гледаше силна желба да учествува во некој интересен разговор и круг, но мислата го кочеше: да не биде тоа премногу од негова страна, да не биде фамилијарно, и да не го намали на овој начин своето значење?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Секој неконтролиран гест, секоја неупатна постапка може само да ја влоши неговата положба.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Но само ми се чини, бароне, сево ова веќе е мистично бладање што сосем може да се оправда во неговата положба...“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Смрдеа, божем, на душата, за во овие два-три месеци да се сетиме... и дека ова е, така да речам, последното милосрдие...
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)