негов (прид.) - џеб (имн.)

Марсовата хероинска екстаза на паднат анѓал (го викавме Марс поради истоимените чоколадца кои просто извираа од неговите џебови) и сите картонски ликови нанижани на гнилиот конец на заборавот и зафрлени во криогенските бунари на сеќавањето... и, да... останува старото напукнато огледало коешто одразува празна лушпа, или еден фаќач на воздух во треперлив скок преку бездната на небитното.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Парчето стакло во неговиот џеб би било доволно тешко за таа работа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Беше многу тежок во неговиот џеб, но за среќа не правеше големо испупчение.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се виде дека сака да каже нешто важно па Шишман тоа го вознемири и исто така се премести од едната нога на другата и камчето во неговиот џеб пак тропна.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Лекарите од судската медицина велат уште дека во неговиот џеб од палтото нашле јагленосано клопче; тоа, според нив, била некаква тетратка, на која веќе сосема тешко се распознавале буквите; експертизата покажала дека тоа е некаква песнарка.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Дики ја завлекува раката во неговиот џеб и ја извлекува ламбата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Еден дебел човек со чаша шампањско в рака: Убијци!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Убијци!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во неговиот џеб секогаш има понешто за понадица, колку за радост, колку за да види блескот на жарче во неговите очи, колку за да се растегнат неговите усни во блага насмевка.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Таа го фати под рака и ја вовре својата во неговиот џеб, испреплетувајќи си ги прстите со неговите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Можеби ќе го пронајдете во некој од џебовите, или негде во близина ", сериозно го посоветува службеното лице и дури стори движење со кое како да сакаше да почне со пребарување по неговите џебови, но Филип Д. навреме отстапи чекор- два, а за секој случај и рацете ги подаде пред себе јасно давајќи на знаење дека ја одбива таквата помош.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)