негов (прид.) - мошне (прил.)

Секој пат кога ќе се искачеше, тој носеше претпланици.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
А неговата тага беше спротивна со неговата снага и со неговиот мошне груб карактер.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Болеста негова мошне го возбудуваше.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Имаше и униформа за да се качи во кошот, имаше целосно право на тоа како капетан со три чина, „сојузен, квалификуван, докториран” аеронаут.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Неговата мошне опасна живеачка, зачинета со непредвидливости, му приредуваше изненадувања на сто разни начини... *****
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)