неумолив (прид.) - во (предл.)

Се молеше Бојана и се заколнуваше со тешки мајчини солзи, неумолива во својата преголема болка за толку рано однесениот маж и непоколеблива во своето решение да го запази синот, својата радост, својот нов живот, да го запази од сите патила што ги носи печалбарскиот живот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Повторно пребаруваше во свеста, каде згрешил што Мирон Донски остануваше толку неумолив во остварувањето на својата замисла.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Камилски беше неумолив во својот наум.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)