ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

ЃОРШЕ: Брат Јордане, старата зимска песна, само на нов глас...

Волците тој нов глас во нивната шума го примија отпрвин со една тишина, од која по ребрата минуваше уште поморничава неутешност.

Кога се појавија пред дворот Мурџо не го скокна плетот, туку почека тие да влезат преку малечката вратничка за потоа радосно да ги поздрави со некој сосема нов глас во квичењето.

„Не се разбудија уште ваше превосходство, тоа треба предвид да се земе; тоа тие не се навикнати: ќе се разбудат и инаку ќе ве примат...“ „Оставете”, повтори генералот.

По гласот надворешен советник.

„Ох-хо-хо-хо-хо!“, се слушна веќе сосем нов глас, едно пет стапки од генералското место и од веќе сосем свежиот гроб - глас машки и народен, но растегнат на умилен и благогласен начин.

Какви сепак, нешта! Продолжив да слушам макар и со прекумерно негодување.

Господа! Јас предлагам од ништо да не се срамиме!“, го изнесе својот предлог Клиневич.

„Не, јас би живеел! Не... јас знаете ли... јас би живеел!“, се зачу одненадеж нечиј нов глас некаде помеѓу генералот и раздразнетата госпоѓа.

„Ах! Ајде, ајде од ништо да не се срамиме!“, се зачуја многу гласови и чудно е, се слушнаа и дури сосем нови гласови, значи, од новите разбудени.

„Василиј Васиљевич! Еј вие, ваше превосходство!“, одненадеж гласно и со жестина повика покрај самата Авдотја Игнатјевна, некој нов глас - глас господарски и дрзок, со заморен според модата изговор и со дрско скандирање: “Јас веќе вас сите два часа ве набљудувам; веќе три дена лежам; вие секако ме паметите, Василиј Васиљевич?

Телото го носиме кон бродот и новиот глас длабоко сокриен во мене ми вели да го пуштам надвор. ‘Помош, помош!’ во црвената недофатност, ечејќи и молејќи.