Сега ќе помине синџирот и нејасно ќе блеснат златните еполети, сега ќе заигра    во нечуен кас извидницата во топли капути, во капи со црвени опашки, сега    повторно поручникот со монокл и со крут грб, сега пристоен полски офицер, а сега со    громогласни бесни пцости пролетуваат сенките на руските морнари, размавнувајќи со    широките панталони.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Се чини дека во трк се    наближуваат стрелачките ланци, дека ситно yвечка оружјето... секој момент се чини    дека од калдрмата ќе изникне сива, расплината фигура и ќе повика:          - Стој!
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)