свој (прид.) - срж (имн.)

Книжевната карта на светот настанува во урбопоетичката работа на книжевната имагинација чија урбана состојба е со самата своја срж израз на урбофилијата.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Дрвјата изделкани до својата срж, до семето садница – вертикални клади со неогрев деланки (коренот само се насетува).
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)