Дури и се мешаат, па има бел цвет со црвени или со жолти дамки, а може и жолт со црвени дамки, а семето е како црни топченца.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
- Дај ни шише вино. - Црвено или бело? - Сеедно, само да е ладно. И кисела вода, ако нема сода.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
И ги броеше по пет во купчиња. И ги редеше различни по боја и големина.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Не можеш да се определиш кои се најубави - црвените или светкавите - сребрени и златни.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Кога бев малечок баба ми даваше да ги нижам на синџирче.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Никогаш не користиме црвена зашто сметаме дека тоа е убава црвена или дека добро ќе изгледа на одредено место, туку само како дел од систем што создава одредено чувство.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Бугарската младеж овде ги употребува сите свои сили и средства да се покаже напредничава, т.е. социјалистичка: долги и бесмислени говори, долги коси и убаво исчешлана брада, црвена или сина руска кошула и др.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Пред некои куќи земјата беше растурена за да се направи основа за идните тревници, таму имаше многу малку посадени дрвја и грмушки, и детски играчки - велосипетчиња со три тркала, црвени или зелени вагончиња за играње и кофички за песок.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Во моментот кога го покажуваме нашиот страв, го покажуваме стравот на секого, и така тој е препознатлив.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)