Тој е чиста спротивност на глупавите хедонистички утопии што ги замислуваа старите реформатори.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Моите родители беа чиста спротивност на горенаведените примери.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Така полека откриваме двојна претстава во едно наизглед безизразно Gary Hume: „Man, Woman, Jealousy and Passion“, сјајна боја, картон, молив врз обоено поле.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Комуникацијата, како основна желба на новите британски уметници, овде се остварува и преку порнографија и преку теорија на сликарство, со тоа што првиот „мост“ е понепосреден но никако не го ремети вториот. 182 okno.mk Сликарството на Gary Hume (р. 1962) на прв поглед е чиста спротивност на динамичноста на Харви.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Меѓутоа, доколку ги сокриеме или отстраниме усните, како единствен детаљ кој ги одредува изразните одлики на некакво „лице“ на претставената фигура (детаљ кој како и да не ѝ припаѓа на сликата бидејќи и самиот е направен од картон и просто залепен врз панелот), ќе ни се укаже и друга фигура сокриена поради „лицето“ на првата фигура, фигура нам свртена од грб.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Како што видовме, сосема е усогласено со страста, со болката и со верувањето.416
Иако навиката на хипстерството да цитира иронично – фетишизирајќи го автентичното и повраќајќи го со намиглива неавтентичност, како што тоа го срочил Лоренцен – сигурно личи на камп и иако спотот на СЈ се впушта во поткултурна практика што, може да се тврди, му е аналогна на кампот, всушност, меѓу едното и другото може да се разграничи јасна црта.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Спотот на СЈ го фетишизира самиот камп и го втемелува сопствениот културен идентитет, или антиидентитет, така што се угледува на кампот барајќи автентичност, се повикува на него како автентична контракултурна естетска практика, со која потоа хипстерите можат да иронизираат и на тој начин да ја деавтентизираат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Наместо да присвојува и да настранува главнотековни културни предмети, стрејтерското хипстерство ужива да презапоседнува малцински културни облици, заземајќи некои автентично настрани или дисидентски „симболи и икони“ и служејќи се со нив за да си го консолидира сопствениот идентитет, истовремено изземајќи се – благодарение на својата хетеросексуална повластеност и на својата шизичка свесност – од општествените дисквалификации што, како прво, воопшто и ги побудиле тие антисоцијални облици.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Таа постапка е чиста спротивност на машката геј-културна практика што ја изучувавме.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)