везден (прил.) - ѝ (зам.)

Јас не можев да сопрам од плачење. Немаше поп, а ни крст.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
А беше богата и писмена и тоа ја правеше наперната и осорна; беше и разгалена меѓу деветте сестри и единствениот брат, кој пак за несреќа, доведе за жена една божја бубалка, Паунка, од селото Булачани, која ѝ се плашеше толку на Тодора, што везден ѝ се тргаше од патот и ја направи оваа уште посурова.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Срнчето многу често знаеше да потскокнува од задоволство по таа топла просторија, а Змејко везден ѝ се смееше на таа врашка игривост, живееше само со тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Дедо ми везден ѝ велеше - требни ти се синови снао.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)