великодушен (прил.) - им (зам.)

Французите великодушно им го простија на атентаторите на падот на паробродот ’Гвадалкивир’, бидејќи сè повеќе ја сфаќаат незлосторничката намера на младите фанатизирани луѓе.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
А сосем напред одеа и им го покажуваа патот Турците од некои крушевски села, на кои крушевските востаници така великодушно им простија за поранешните зулуми.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)