високо (прил.) - во (предл.)

Мноштво божурики се извишуваа и се вееја од двете страни на Пазарџиски Пат, а над нив, над јаганцата и житјата, високо во воздухот и до под самоти небо, зуејќи и црцорејќи сноваа инсекти и птици.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Онака џуџест по раст, изобличен од омраза, тој со едната рака го стегаше вратот на микрофонот, додека со другата, огромна шака на крајот од долгата тенка рака, гребеше заканувачки високо во воздухот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во мислите се движеше од едно место на друго и се обидуваше, според чувството во телото, да утврди дали е нацуцулен високо во воздухот, или пак е закопан длабоко под земјата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Имаше и една прекрасна снимка на една детска рака како лета високо високо во воздухот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Високо во воздухот, се позлатија и пламнаа кубињата од црквата Свети Климент.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Високо во воздухот се распрснуваа тробојни ракети, се раѓаа со татнење и умираа треперливо и шушкаво во изгаснат лак.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Перса ја отвори куќата, ги лсна светилките, една блесна и врз масичето закачена високо во гранките на јаболкницата.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Но не можеше да објасни како и од каде можела да се појави толку високо во планината во тоа зиморливо утро.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Си замислуваше дека од осаменикот горе во поткровјето, високо во ветровитата куќа, може да го чуе само дишењето, бавните вдишувања и издишувања, како од некои правливи мевови.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)