Тој едноставно сметал дека треба да се појде од еден гротескен и навидум комичен настан, низ една глобална метафора како оска на балканската историја, за да се претстави погубната глупост во одредени простори и времиња...
               
             
           
            
            
              „Времето на козите“
               од Луан Старова 
              (1993)