ич (прил.) - ме (зам.)

На увце му пее мирисниот билкар: „Ќе ти пишу гајтан веѓе на тефтер / Пиши лудо, ич ме мене не прашуј, ле“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Се подисправи Ѓорѓи, го води звукот низ пределот на сонливата свила: „Ќе ти пишу алтан чело на тефтер / Пиши лудо, ич ме мене не прашуј, ле“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
„Ќе ти пишу црна коса на тефтер / Пиши лудо, ич ме мене не прашуј, ле“ .
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)