Не смеам, срцево ми се тресе како глувче во фак.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Како глувче во фак. Лежам и како насон, кога некој ме брка, не можам да бегам; се мачам и го чувствувам чукањето на срцето дури и во коските.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Сѐ беше така подредено кај тоа старче, што Змејко можеше зад секој негов гест да ја насети онаа негова чкулава рачичка како влече полека, како глувче, кон себе, кон себе.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Туку да го викнам Спиро, знаеш, машко срце...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)