како (прил.) - немирен (прид.)

Младичот го јавна делфинот. И занесено обгрлени, тие итаа по синиот пат на срцето, потскокнувајќи како немирен, ослободен бран.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Се изжалува и се издавува во себе изговорливото свирење; завива кавалот, се потсмирува и заличува на шумолење на зрело пченично класје, се разбранува како немирен лет на сокол, се шири, ту паѓа, ту се подига, разбранува, согорува, истиснува солзи и незапирливо тече, лета кон домашните прагови, кон кратките љубовни мигови, топлите и незаборавни скришни бакнежи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)