- Миличок, учи да се штедиш – ми вели Хорацио, додека ми го менува облогот – Енергијата ќе ти притреба за да засакаш кога сите меѓусебно ќе се мразат и убиваат, за да се насмевнеш кога сите ќе се муртат.
               
             
           
            
            
              „Слово за змијата“
               од Александар Прокопиев 
              (1992)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Градовите меѓусебно ќе бидат поврзани со експресно метро, каквошто сега постои меѓу „Етоал“ и „Ла Дефанс“.
               
             
           
            
            
              „Патувања“
               од Никола Кирков 
              (1982)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Овде Кравар најпосле зазема позиција внатре во сосема рецентните политички    спорови и ѝ се спротивставува на раширената теза за “национално помирување”, според    која сонцето конечно ќе ни светне дури откако бившите усташи и комунисти меѓусебно    ќе си пружат рака.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 35“
              
              (1997)